Szlachta – Sarmata w złocie

Polski strój narodowy

Szklany szlachcic ubrany w polski strój narodowy według XVIII – wiecznej mody. Na czerwony żupan narzucono wedle zwyczaju złoty kontusz ze złotym kołnierzem. Nie mogło też zabraknąć kunsztownie dekorowanego drobnym kwiatowym ornamentem, błękitno-czerwonego pasa o wschodnim rodowodzie. Wykończenie stroju stanowi brązowa czapka z pawim piórkiem oraz buty z wysokimi cholewkami. Ręcznie malowana figurka inspirowana staropolską kulturą i sarmackimi portretami należy do autorskiej kolekcji Bombkarni.

Polskie ubiory o charakterze narodowym pojawiły się na terenie Rzeczpospolitej w XVI w. i przetrwały w niewiele zmienionej formie do okresu dwudziestolecia międzywojennego. Zarezerwowane dla przedstawicieli rodów szlacheckich były ściśle powiązane z ideami i kulturą sarmacką, którą miało zaszczepić na ziemiach polskich, pochodzące ze wschodu, legendarne plemię Sarmatów. Ubiory noszone przez szlachciców przywodziły na myśl ów wschodni charakter dzięki wykorzystaniu kosztownych materiałów o intensywnych barwach, a także początkowo importowanych ze wschodu, jedwabnych pasów kontuszowych. Noszenie się po staropolsku zakładało również podgoloną czuprynę oraz okazały zarost. Także pozostające pod silnym wpływem mody zachodniej, ubiory polskich dam, zyskały rodzime akcenty w postaci podszywanych futrem okryć wierzchnich i czapek. W czasach zawieruchy wojennej ubiór polski pełnił funkcję munduru, zaś od XIX w., kiedy Polska przestała istnieć na mapach Europy, jego noszenie było wyrazem uczuć patriotycznych. Swoją oryginalnością budził podziw również poza granicami kraju, o czym świadczą liczne zachowane portrety sarmatów, w tym najlepiej znany Szlachcic Polski Rembrandta van Rijn.

Wysokość bombki~ 15 cm